میروی سوی بهشت کربلایش، خیر پیش!
حافظ تو سایه لطف خدایش، خیر پیش!

زانوی لرزان و بهت تشنگی را می‌چشی…
کاش بودی کربلای او، به جایش… خیر پیش!

راه- با پای پیاده- خوانده تا پَر واکنی…
بشکنی در خود… بمانی در هوایش، خیر پیش!

یا پدر… یا مادرت، غمگین، دعایت کرده است…
شد اجابت، خواهش گرم صدایش، خیر پیش!

نوحه خواندی… گریه کردی… این مُحرَّم هم گذشت…
شاید این«رفتن»، شده مزد عزایت، خیر پیش!

کاروان او هم این راه طلب را رفته است…
می‌روی… اما نه مثل لاله‌هایش… خیر پیش!

در مسیرت موکب بسیار و آب و احترام…
کاروانش تشنه بودند و ندایش:«خیر پیش!»

نه سری بر نیزه می‌بینی… نه خاکی بستر است…
یاد کن از شام و از رنج و بلایش… خیر پیش!

حضرت زهرا(س) دعا کرده برای زائرش…
می‌شوی هر لحظه، مشمول دعایش، خیر پیش

می‌روی… جامانده‌گان راه را هم یاد کن!…
گوشه جانانه صحن و سرایش، خیر پیش!
سیدمحمد سادات‌اخوی

 ***

جهت تعجیل در فرج: 

شخصی که مسلط به علوم غریبه بود، توانست

در زمان خاصی، مکان حضور امام زمان را در بازار آهنگران شناسایی کند

و پس از آن به سرعت برای دیدار ایشان راهی محل شد و مشاهده کرد

که حضرت در کنار دکانی نشسته است که صاحب آن بی‌توجه به ایشان مشغول نرم کردن آهن است،

اما پس از مدتی مشاهده کرد که پیرمرد صاحب دکان به امام زمان گفت:

یابن رسول الله، اینجا مکان گرمی است اجازه دهید برای شما آب خنک بیاورم.

اینگونه بود که استنباط شخص سوم مبنی بر اینکه فقط خودش متوجه حضور حضرت است، غلط از آب درآمد.

پس از مدتی پیرزنی به دکان مرد آهنگر مراجعه کرد و گفت: فرزندم بیمار است

و خرج مداوای او هفت درهم است، تنها دارایی من هم همین قفل است

که هیچ کس در این بازار بیش از شش درهم برای آن نمی‌پردازد، به خاطر خدا آن را به قیمت هفت درهم از من بخر

، مرد آهنگر با دیدن قفل بدون کلید، به پیرزن گفت

که متاع او با این شرایط 10 درهم ارزش دارد

و در صورت ساخته شدن کلید برای آن دوازده درهم در بازار به فروش می‌رسد

، حال هر یک از این دو کار را که بخواهی، برای تو انجام می‌دهم

و در برابر دیدگان متعجب پیرزن 10درهم در ازای خرید قفل به او پرداخت کرد،

آن‌گاه بقیة‌الله رو به شاهد کرد و فرمود: برای پیدا کردن ما رمل نیندازید

، اگر همه مثل این مرد، مسلمان باشید، ما به سراغ شما می‌آییم.